Een latte, ook wel caffè latte genoemd, is de grote broer van de cappuccino, waarbij alles om de zijdezachte schuimlaag draait. Doorgaans wordt een latte bereid met een enkele of dubbele espresso (een derde) en gestoomde melk (twee derde) met een laagje melkschuim (ongeveer 1 cm). De textuur van een latte is bijzonder belangrijk. Dit zorgt er onder andere voor de latte een lust voor het oog is.

Om zelf een latte te maken, heb je alleen espresso en opgeschuimde melk nodig. Breng de espresso en opgeschuimde melk in lagen aan. Een latte bevat slechts een dun laagje melkschuim. Giet daarom de vloeibare gestoomde melk op de espresso en gebruik een lepel om te vermijden dat de opgeschuimde melk gemengd wordt. Daarna voeg je het melkschuim toe (ongeveer 1 cm). Zodra je meer ervaring hebt, kun je 'latte art' proberen te maken zoals een echte barista.

Een cappuccino bestaat uit een deel espresso, een deel gestoomde melk en een deel melkschuim. Een cappuccinoglas is kleiner dan een latteglas (doorgaans tussen 150 en 180 ml). De grootte van het glas is cruciaal om het juiste smaakevenwicht te vinden tussen de espresso en de hoeveelheid melk.

Het schuim van een cappuccino kan droog of fluweelachtig zijn. Droog schuim bevat grote luchtbellen en heeft veel volume, terwijl bij fluwelen schuim (of microschuim) de bellen amper zichtbaar zijn.

Laat je de bereiding van je cappuccino over aan een professionele barista, dan wordt je kop eerst met een derde gestoomde melk gevuld. Vervolgens wordt de espresso zorgvuldig toegevoegd. Daarbovenop komt het melkschuim, dat de barista aanbrengt met een lepel. Deze werkwijze zorgt voor de juiste smaak- en textuurlagen in het glas. Maar wat als je geen beroep kunt doen op je barista om de hoek? Hoe maak je dan zelf een cappuccino met je eigen koffiemachine? In dat geval breng je de laagjes wellicht in een andere volgorde aan dan de barista: je begint met de espresso, voegt de gestoomde melk toe en werkt af met het melkschuim.

In de meeste cafés en koffiebars is een flat white niets anders dan een kleine latte met iets minder melk. Net zoals bij een caffè latte gebruik je een dubbele espresso. De flat white wordt op twee manieren geserveerd: met vrijwel geen schuim of net met een hele toef schuim. Het schuim is zelden droog, doorgaans fluwelig en er zitten amper bellen in. Het is een mengeling van melkschuim en vloeibare gestoomde melk. De flat white is de favoriete keuze van wie de voorkeur geeft aan een sterkere espressosmaak. De melk in een flat white draagt bij aan de smaak van de koffie, terwijl de espresso blijft domineren in de mond.

Maak een espresso en giet de gestoomde melk in je kop. De verhouding is een derde espresso en twee derde melk. Op de gestoomde melk komt een laagje microschuim, maar zorg ervoor dat je geen stijve schuimlaag krijgt (zoals bij een latte of cappuccino). Volgens tal van barista's heeft een flat white een sterkere smaak dan een cappuccino dankzij de perfecte verhouding tussen melk en espresso. Anderen vinden de cappuccino de beste combinatie van melk en espresso. Voor nog anderen zit het verschil tussen een flat white en cappuccino in het soort glas waarin ze worden geserveerd. Ons advies? Probeer ze allebei om het verschil in smaak te ontdekken en je favoriete variant te kiezen.

Last but not least: de latte macchiato. De latte macchiato is populair in tal van landen en gekend voor zijn drie kenmerkende lagen: melk, espresso en melkschuim. Het verschil tussen een latte macchiato en een latte zit in de volgorde van de bereiding. Bij een latte macchiato wordt eerst de melk opgestoomd en vervolgens de espresso aan de melk toegevoegd. Bij een latte voeg je de melk toe aan je koffie.